Substancje antyodżywcze w żywności
Czego dowiesz się w tym artykule?
- poznasz różne grupy substancji antyodżywczych,
- dowiesz się jaki mają wpływ na organizm.
Spożywasz pokaźne ilości wysokoodżywczych pokarmów, bogatych w składniki witaminowo-mineralne. Masz nadzieję, że dostarczasz sobie pożywienia najlepszej jakości. A co jeśli poprzez nieodpowiednie zestawienia produktów w obrębie jednego posiłku oraz brak prawidłowego przygotowania (gotowanie, fermentowanie, moczenie, kiełkowanie) zaburzasz wchłanianie cennych dla Twojego organizmu substancji?
Nie jesz przecież tylko po to, aby skonsumować i wydalić, ale by strawić i przyswoić. Dlatego warto mieć świadomość z jakimi substancjami antyodżywczymi mamy do czynienia i gdzie się one znajdują.
Lektyny
Występowanie: strączki, zboża, ziemniak, pomidor
Mówi się, że stanowią przyczynę rozwoju chorób autoimmunologicznych, powodują rozluźnianie ścisłych połączeń pomiędzy kosmkami jelitowymi wpływając na zwiększenie przepuszczalności niepożądanych w krwiobiegu substancji. Lektyny na czele z glutenem, mogą prowadzić do zwiększenia częstotliwości pojawiania się infekcji wirusowych oraz przerostu bakterii jelitowych. Wiążąc się z receptorami dla hormonów wpływają na upośledzenie funkcjonowania tych związków, np. leptyny.
Kwas fitynowy
Występowanie: zboża, strączki
Jest inhibitorem niektórych enzymów trawiennych: amylazy, pepsyny i trypsyny, przez co wpływa negatywnie na trawienie skrobi i białek. Wiąże się z cynkiem, magnezem, wapniem, fosforem, żelazem, co ogranicza ich przyswajanie.
Inhibitory trypsyny i chymotrypsyny
Występowanie: zboża, strączki, słonecznik
Ich obecność w żywności przyczynia się do zmniejszenia przyswajalności białek pokarmowych, a co za tym idzie również wykorzystania przez organizm. Wynika to z faktu ograniczającego wpływu na działanie enzymów trawiennych.
Goitrogeny
Występowanie: kapusta, brokuł, jarmuż
Głównym zarzutem skierowanym w stronę goitrogenów jest obniżanie poziomu przyswajalności jodu z pożywienia, a także pogarszanie funkcjonowania tarczycy.
Saponiny
Występowanie: soja, szparagi, owies
Saponiny z łatwością przedostają się do krwiobiegu, przez co pociągają za sobą odpowiedź ze strony układu immunologicznego. Gdy występują w nadmiernych ilościach wywołują rozpad erytrocytów, wykazują działanie toksyczne względem wątroby i nerek. Mogą stanowić czynnik wyzwalający syndrom jelita cieknącego i choroby z autoagresji.
Taniny
Występowanie: winogrona, owoce jagodowe
Hamują wchłanianie witaminy A i B12, minerałów – wapnia oraz żelaza. Poprzez tworzenie kompleksów z białkami ograniczają działanie enzymów proteolitycznych, co powoduje zmniejszoną przyswajalność protein.
Izoflawony
Występowanie: soja
Mogą przyczyniać się do niekorzystnych wahań w stężeniach hormonów, co wynika z ich naśladowczego działania do estrogenów w organizmie, a także do problemów w układzie pokarmowych.
Askorbinaza
Występowanie: ogórek, cukinia
Enzym zaliczany do grupy oksydaz odpowiadający za reakcję utleniania witaminy C do formy, która jest nieczynna biologicznie.
Solanina
Występowanie: kabaczek, pomidor
Zbyt duże ilości solaniny w spożytym pokarmie pociągają za sobą zawroty głowy, biegunkę, wymioty, skurcz żołądka, czy też palenie w gardle, dlatego lepiej jest na nią uważać.
Sprawdź już teraz idealne suplementy diety, przygotowane dla Twoich potrzeb
Użyj Kreatora SuplementacjiZobacz inne artykuły z kategorii Dieta i przepisy
Zobacz wszystkie artykułyCheat meal - na czym polega i czy warto go wprowadzić do diety?
Długotrwała redukcja tkanki tłuszczowej, ochota na zjedzenie czegoś "niezdrowego" czy też chęć wyjścia ze znajomymi na miasto na obiad - to kilka przykładów, które mogą "wybijać" z dalszego prowadzenia diety. Czy warto wprowadzać cheat meal do diety? Z poniższego artykułu dowiesz się, jakie są jego wady i zalety, jak uniknąć negatywnych skutków stosowania cheat mealów, a także kilka pomysłów na...
Zostaw opinię